قرارداد ۲۵ ساله همکاری استراتژیک ایران و چین در روزهای گذشته محل بحث زیادی در کشور بوده و در همین راستا، مخالفان و موافقان این قرارداد، استدلال ها، فرضیات نهایی در مورد آن را مطرح کرده اند.
انتقاد محمود احمدینژاد رئیسجمهور پیشین ایران از«برنامه جامع همکاریهای ۲۵ ساله ایران و چین» انتشار موجی از انتقادات را داخل و خارج کشور متوجه حکومت ایران کرد.همکاری چین و ایران به چه نتیجه ای خواهد رسید؟ قرارداد ۲۵ ساله همکاری استراتژیک ایران و چین در روزهای گذشته محل بحث زیادی در کشور بوده و در همین راستا، مخالفان و موافقان این قرارداد، استدلال ها، فرضیات نهایی در مورد آن را مطرح کرده اند.
اما محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه ایران در گفتوگو با خبرگزاری ایرنا تصريح كرد :
«در اصل، توافقی در کار نیست که بندهایی داشته باشد. یک پیشنهاد برای برنامهای ۲۵ ساله است که تازه باید بنشینیم و شروع به نوشتن توافق کنیم.»
به طور کلی، این توافق هنوز نهایی نيست؛ اما یک توافقنامه همکاری جامع با چین می تواند شانس و خبر خوبی برای نجات اقتصاد ایران تلقی شود. واشنگتن تصمیمی برای خاتمه دادن به تحریم خود ندارد و تهران تا زمان برداشته شدن تحریم ها از شرکت در مذاکرات مستقیم با واشنگتن امتناع می ورزد.
ایران نیازمند سرمایه گذاری و فناوری چینی است تا بتواند اقتصاد خود را ارتقا بخشد و تأثیر کمپین “فشار حداکثری” واشنگتن را به حداقل برساند؛ دقیقاً همانگونه که چین، بزرگترین شریک تجاری و مصرف کننده نفت ایران، به نفت، منابع طبیعی و بازار ایران نياز دارد
با نگاهی بلندمدت، ایران میتواند چین را از طریق ابتکار یک کمربند ـ یک جاده برای تجارت جهانی و شیوههای سرمایه گذاری به اروپا متصل کند. در مقابل پکن میتواند به توسعه میادین نفتی و گازی ایران
No comments:
Post a Comment